Het oude vlammetje, dat enorme enthousiasme, die 200% energie wat ik altijd inzette voor fotograferen. Dat vlammetje ben ik het afgelopen jaar een beetje kwijt geraakt. Tenminste is dat zo, is die echt kwijt? Of brand die gewoon als een heel klein vlammetje nog op de achtergrond?
In het afgelopen jaar stond fotograferen even op een laag pitje. Dit kwam door meerdere redenen.
De energie die ik er altijd in stopte, die had ik even niet. En het enthousiasme om er voor te gaan, dat was even zoek geraakt...
Stoppen met fotograferen? Dat was ik echter nooit van plan!
De opleiding die ik ben gaan volgen, management in de zorg die kost ontzettend veel tijd. Dat geeft niet maar daarnaast;
In maart kwam er een puppy in huis, die ook ontzettend veel tijd kost. ( Inmiddels nu ik dit schrijf is hij geen puppy meer, dat is ook te snel voorbij gevlogen die tijd!)
Mijn relatie is uit gegaan, ik ben verhuisd. Daarnaast nog mijn werk in de gehandicaptenzorg.
En een aantal maanden later onverwachts een hele leuke jongen ontmoet, wat inmiddels mijn vriend is. En waar ik echt super blij mee ben!
Maar goed de conclusie, te weinig tijd om alle ballen hoog te houden. 2022, dat was me een jaartje wel!
Het fotograferen kwam daardoor wat meer op de achtergrond. De social media kon ik niet goed meer bij houden.
Wel bleven de shoots natuurlijk gewoon door gaan, ondanks mijn niet actieve houding op social media. Bleven de klanten mij wel vinden, waarvoor ik natuurlijk erg dankbaar ben. Van het fotograferen van mensen, mensen leren kennen, dat vind ik nog steeds zo leuk. Maar alle randzaken, de administratie en boekhouding, het actief op social media zijn...
Ik vind bloggen schrijven erg leuk, maar ook dat is allemaal stil blijven liggen.
Nieuwe doelen? geen idee. Cursussen die ik nog wil volgen? Voorlopig even niet.
Ik wilde van alles, en dat wil ik nog steeds. Alleen prioriteiten stellen en die liggen momenteel echt bij de opleiding.
Fotograferen blijf ik lekker doen. Veel nieuwe ideeën heb ik wel, langzaam aan begint vuurtje weer te branden.
Ik merk als ik wat meer tijd heb, ik dit ook leuk vind om weer allemaal op te pakken.
Misschien moet ik maar accepteren dat ik geen 200% kan geven met alles? Tijdens de shoots geef ik de 200% en met het editten van de shoots ook. De randzaken even op een lager pitje... Dat lijkt me niet zo erg. Dat komt allemaal wel weer.
Nieuwe ideeën kunnen wel even wachten. Moet je ook altijd maar meer willen, dat is ook de vraag.
Natuurlijk wil ik nog veel leren op gebied van fotografie. Dat komt voor het grootste deel door het te doen, te oefenen en gewoon simpel weg die kilometers te maken. Maar workshops kunnen een mooie aanvulling daarop zijn, wat handvatten en tips. Dus als het wat rustiger is met de opleiding, dan ga ik dat zeker weer oppakken.
Maar laten we terug gaan over waar deze blog over gaat. Het vuurtje vinden? Die was dus nooit echt weg.
Het is alleen zorgen dat die blijft branden door prioriteiten te stellen en een mooi balans te blijven vinden in alle dingen die ik doe.
Maar is dat niet altijd met alles zo?!
Reactie plaatsen
Reacties